انار دلمه ای

امروز متوجه شدم که پوچی ای که دچارش بودم رو چند ساله ندارم.

دلیلش قطعا به علاقه ام به فیزیک برمی گرده.

فیزیک برای من کارکرد علمی نداره فقط به ذهنم و به تخیلاتم وسعت داده.

شادم می کنه.

فکر نمی کنم بتونم به مسائل جدی و علمی فیزیک یا نجوم یا کیهان ذره ای دسترسی پیدا کنم. شاید عجیب باشه اما فهمیدن این مسائل علمی رو بیهوده هم می دونم.

من که دانشمند نیستم من نقاشم

در خواب یک دختر دستفروش بودم که با گاری از کارگر شمالی به سمت میدون انقلاب میومدم.

یک پسر جوان و کثیف و معتاد با موتور نزدیکم میشد و تهدید میکرد که دیگه حق ندارم به فلان خیابون برم

دستهام سیاه و کثیف بود.کوچک بودم. گاری فلزی بود.

کفشهام چرمی و براق و نو بود و ساق بلند

به پسر معتاد رازی رو گفتم که نمی دونم چی بود.

خم شد و کفشهامو بوسید

روز خوبی بود با اینکه حال خوبی نداشتم

کتابهای صوتی خوب هستند...اما نه به اندازه کتابهای نوشتاری... ولی برای من که خوندن رمان رو دوست ندارم خوبه که بشنوم...گاهی در حال نقاشی می شنوم. البته اگر نقاشی در مرحله اجرای نهایی باشه و نیاز به فکر نداشته باشه